کارآفرینی اجتماعی

مقدمه
یکی از محورهایی که الگوی تعالی اجتماعی رسالت، به طور جدی به آن پرداخته است «اشتغال و خانواده» است. در الگو، این اعتقاد وجود دارد که اگر قرار است مهاجرت معکوس شکل بگیرد، باید روستاها و شهرهای کوچک، مولد باشند و بتوانند در مقابل شهرهای بزرگ، حرفی برای گفتن داشته باشند.
از طرفی این باور وجود دارد که در ارتقای اشتغال و رونق کاروکسب‌های خردوخانگی، بنیان خانواده، محوریت دارد. اگر اندکی سنت‌های گذشته ایرانی را مرور کنیم، می‌بینیم که خیلی از کاروکسب‌های اصیل، برمبنای خانواده بود. به ‎صورت طبیعی، فرزند این خانواده، از بدو کودکی، کاروزندگی را با هم تجربه می‌کرد و تفریحش، کارش بود. وی در کنار پدر به ابعاد مختلف کاروکسب خانوادگی‌‎اش اشراف پیدا می‌کرد و در ادامه، می‌توانست کاروکسب‌ موفقی داشته باشد؛ زیرا تمام زوایای شکست و موفقیتش را از نزدیک، لمس کرده بود. حال اگر اتفاقی رقم بخورد که اعضای خانواده دور هم جمع شوند، قطعاً کاروکسب‌‌های اصالت‌دار در این فضا می‌توانند پویایی بیشتری داشته باشند.
از طرفی دیگر، اگر قرار است یک کسب‌وکار خردوخانگی در بازار، رقابت‌پذیر باشد و بتواند با شرکت‌ها و بنگاه‌های بزرگ، رقابت کند، باید هم قیمتش و هم کیفیتش مناسب باشد. اگر حلقه‌های این زنجیره‌ای که به یک محصول ختم می‌شود (مثلا پوشاک)، به‌هم‌رسانی شوند، قطعاً می‌تواند منجر به عرضه محصول متناسب‌تری به بازار شود. در این خصوص، نیاز به پلتفرمی‌ برای شناساندن و به‌‎هم‌رسانی کاروکسب‎‌ها به یکدیگر، ضرورت پیدا می‌کند.
الگوی تعالی اجتماعی رسالت، به همه این دغدغه‎‌ها در مؤلفه‏‌ای تحت عنوان «کارآفرینی اجتماعی» پاسخ داده و سازوکارهای اجتماعی را در جهت تحقق آنها طراحی و پیاده‎‌سازی نموده است. در ادامه با ابعاد این مؤلفه بیشتر آشنا می‌شویم.